De voorbereidingen voor het NK Marathon tijdens de Bart Brentjens Challenge was gewoon goed te noemen.
Vele kilometers hebben de rijders in de benen en ook het parcours was door enkele rijders een aantal weken van te voren al verkend
Het materiaal is top en het gevoel is goed, laat de BBC maar komen.
Op vrijdag reist een grote groep van het Team Grinta-Bestrating.nl af naar Eijsden om zich in alle rust voor te kunnen bereiden voor de wedstrijddag.
De zaterdag wordt gebruikt om met elkaar nog even enkele km te fietsen en een laatste hand te leggen aan het materiaal.
Een enkeling legt nog even een ander bandje om de velg en de draaiende delen worden voorzien van een laatste laagje smering van sponsor Cyclon.
De begeleiding gebruikt de dag om de verschillende verzorgings- posten te verkennen en er wordt een verdeling gemaakt wie op welke post staat.
Ook wordt er in beeld gebracht welke rijder op welk punt zijn voeding wil hebben en hoe.
Al met al nog een hele puzzel waarmee nog maar eens weer duidelijk wordt dat de verzorging niet alleen bestaat uit het aangeven van een bidon.
Een goede verzorging is een onmisbare schakel is in dit soort wedstrijden.
De volgende morgen zitten de rijders mooi op tijd aan het ontbijt met elkaar (mede door de F1) en wordt wat later koers gezet naar de start.
Bij de start krijgen Tim en Anne Jan nog enkele vragen voorgeschoteld door de mensen van Off road Bikers.EU en vertellen wat de verwachtingen zijn van deze dag.
De twee beloften rijders Tim en Micha in de top 10 waarvan 1 op het podium behoord tot de mogelijkheden.
Maar ook Benny heeft bij de 50+ laten zien vooraan heel goed mee te kunnen komen, en zou een klassering in de top mogelijk moeten zijn.
Het was vooraf al bekend dat het een zware wedstrijd zou worden met grote kans op lekrijden.
De rijders hebben ook allemaal extra materiaal mee om eventuele problemen onderweg het hoofd te kunnen bieden.
Een goede vorm alleen is dan ook geen garantie om deze wedstrijd uit te kunnen rijden, degene met het meeste geluk zou misschien wel eens op het hoogste podium kunnen belanden.
Daar waar een “toer” rijder wat meer de tijd kan nemen om het goede spoor te kiezen en af en toe af kan stappen om zijn fiets weer een beetje gangbaar te krijgen is het voor de wedstrijd rijders echt andere koek. Vanaf het begin moet je er bij zitten en de aansluiting houden, dus meer risico’s nemen en het vertrouwen hebben dat je materiaal het houd.
De wedstrijd gaat van start maar al voor de tweede post komt het bericht door van een valpartij, gelukkig blijkt alles goed te zijn maar wel de eerste rijder die moet stoppen.
Niet veel later de volgende melding van een uitvaller
Tim zit er na de start goed bij maar krijgt problemen met de remmen, zelfs zo veel dat het niet op te lossen is en ook hij moet besluiten de strijd te staken door materiaal pech.
Verschrikkelijk jammer, Tim draaide op dat moment mee in de top 10 van de wedstrijd en als een van de eersten bij de beloften.
Dit wordt een slijtage slag, al 3 rijders er uit en nog niet eens halverwege koers.
In de loop van de wedstrijd lijkt alleen Micha nog verschoond van ellende, het is alleen een verschrikkelijk zware strijd door de vele modder.
Elke post weer staan de verzorgers gespannen te wachten of hij weer langs komt.
Later blijkt dat ook bij hem de remmen vast lopen, Micha achteraf; als ik het tijdens de wedstrijd geweten had was ik gestopt.
Gelukkig moet Je niet alles willen weten,
Totaal verkleumd stapt hij van de fiets en wordt hij opgevangen met warme dekens.
Een 9de plek onder deze omstandigheden is een prima klassering.
Deze wedstrijd was een aanslag op rijder en materiaal, eentje die we niet snel vergeten
.
